Je zou dit dessert rozencustard kunnen noemen of misschien zelfs rozenpudding maar ik vind dat niet zulke mooie woorden voor zo’n zacht, romig, naar rozen geurend dessert. Het riekt een beetje naar doorgekookte spruitjes; de woorden custard en pudding dan, niet dit gerechtje.
Zeewier, als het glibberig en slijmerig om je benen woelt in zee ben ik er niet kapot van, maar als het dun en knapperig om en sushirol zit wel. En voor deze tapenade van zeewier valt ook heel veel te zeggen. Gemaakt van snippertjes zeewier in mooie kleuren roze, aubergine, groen en zwart met de romantische naam ‘salade du pêcheur’. Lekker ziltig en fris!
Leuk hoor zo’n oma die met haar kleinzoon chocopasta maakt! En ook nog eens heel blogwaardig, dus dit keer niet iets wat ik zelfgemaakt heb, maar oma en kleinzoon.
In het begin van de winter kun je verlangen naar de echte Hollandse klassiekers, de eerste stamppot van het jaar, de eerste pan erwtensoep. De winter is dan iets om weer naar uit te kijken.
